Boeken
“ Wie schrijft die blijft “ is een eeuwenoude wijsheid die vandaag de dag nog heel actueel is!
Voor mij is het schrijven van verhalen en soms een boek niet alleen een uitlaatklep, maar ook een manier om mijn gedachten en mening over bepaalde zaken als een soort erfenis mee te geven en ooit achter te laten.
Het begon met wat losse verhalen voor lokale kranten, vooral op religieus gebied, maar soms
schreef ik ook een Column over eten en drinken.
Grote inspirator om ooit eens een boek te gaan schrijven is toch wel de Amerikaanse auteur en dominee Jamie Buckingham geweest. Ik heb hem ooit beluisterd op een conferentie waar hij niet alleen de hoofdspreker was, maar ook een cursus Schrijven gaf. Dat gaf voor mij de doorslag!
Maar het was meer dan zijn vakkennis, het was ook wie hij als mens was en de dingen die hij in zijn boeken durfde te benoemen. De man schreef graag over de gebroken mens en zijn worstelingen met het leven en met God. Zijn boeken “ Waar arenden zweven “ en “ Een pad door
de woestijn “ zijn wat mij betreft goede voorbeelden van hoe ik wil schrijven en wat ik wil schrijven.
Het zal rond 1986 zijn geweest dat ik begon te schrijven aan mijn eerste boekje. Het moest gaan over de processen die ik als jonge Voorganger van een kerk meemaakte. Het schrijven was niet zo’n probleem, maar ik durfde het nauwelijks aan iemand of zelfs aan mijn vrouw Gea te laten lezen.
Tien jaar lag het script in een bureaulade. Maar toen stapte ik over mijn eigen opgebouwde bescheidenheid heen en ging er mee naar uitgeverij Vision in Groningen. En zij waren het die mijn volgende vijf boeken op de markt brachten!
|
